«Ένας σταυρός»
Ξέρω καλά πως δεν είναι
Απαραίτητα
Σφυρί, καρφιά και ένας σταυρός
Για να σταυρώσεις έναν άνθρωπο.
Βάλ’ του στην πλάτη
Μια υπερήφανη και
Κάπως μοναχική
Προγονική υπεροχή
Πάνω στους καρπούς ακούμπα
Ένα γεύμα με επίχρυσο σερβίτσιο
Και θα πάρεις μόνος
Το μίσος για σφυρί του
Με την ελπίδα μίας ανάληψης.
Δεν είναι καθόλου αναγκαίος
Ο σταυρός
Ούτε όμως και καμία
Καταδικαστική απόφαση.
Σε τέτοιες εποχές ξηρασίας
Ήταν αναγκαία μια λύση
Για να σταματήσουν οι
Πιλάτοι
Τρεις την ώρα να ξεπλένουν
Τα χέρια τους.
Και τέλος πάντων
Ας αναλάβει
Ο καθένας τις ευθύνες του.