Έστριψε δίπλα από την καπναποθήκη Σπήρερ, στο πλακόστρωτο που έβγαζε μέχρι τους χώρους του φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους -όλα μικρά σ' αυτή τη γωνιά, μικρά φεστιβάλ, μικρές ταινίες, μικροί πλακόστρωτοι δρόμοι, μικρές διέξοδοι, μικρές ανάσες, μικρή, μικρή διαδρομή- όχι τυχαία, ήξερε πολύ καλά ποιες πέτρες πονούσαν περισσότερο τα πέλματα των ποδιών της -ειχαν μικρύνει και … Συνεχίστε να διαβάζετε 26. Μέσα στο γαλάζιο της φόρεμα.
Όταν Φλεβάρη μήναχιονίζει ξανά μετά τις Αλκυονίδεςκαι είναι τα πόδια της παγωμένακαι τα στριμώχνειπάνω από τα σφιγμένα μουγόνατακαι το πάπλωμα δεν έχειπάρει ακόμα θερμοκρασία σώματος-τριάντα εφτά και τέσσεραυπό οποιαδήποτε συνθήκηυπό σκιάμέσα στην κάθε νύχτα-και ξαπλώνω σε στάση εμβρύουκαι εκείνη κάνει το ίδιο ακριβώςκαι φέρνει τους γοφούς τηςπάνω στην κοιλιά μουκαι λέει "σφίξε με" ενώ τρέμεικαι … Συνεχίστε να διαβάζετε Τι είναι ο Αύγουστος;.
«Πώς καταλήξαμε σ’ αυτή την ερημιά, Τυτώ Άλμπα;» Στάθηκε στην κορυφή του λόφου σέρνοντας τις βαριές του μπότες πάνω στο κοκκινόχωμα. Γύρω του απλωνόταν η χαώδης έκταση της κοιλάδας του Δάντη, διαβαθμίσεις αργιλοπηλώδους χώματος, κυματισμοί μίας ματωμένης μοναξιάς, βάτα εδώ κι εκεί άπλωναν ξερά κλαδιά προς έναν κόκκινο ουρανό, έμοιαζε να πνίγει τον ήλιο στη … Συνεχίστε να διαβάζετε 25. Η άγρια ερημιά της Τυτώ Άλμπα.
Αγαπητά μεγαλοστελέχητης ιστορικής για το ανθρώπινο είδοςMattel,σας γράφω ως ανήσυχοςπατέραςαφενός για να εξαίρω το ήθοςμε το οποίο υπηρετείτετην ανατροφή προνομιούχωνλευκών κοριτσιών ανά τον κόσμοόλα αυτά τα χρόνιαπροβάλλοντας πρότυπα ευεργετικάγια τα ίδια αλλά και για την κοινωνίακαι αφετέρουγια να επιστήσω την προσοχή σαςσε μια γενικευμένη ανάγκηεπικαιροποίησης αυτών των προτύπωνκαι προφανώς αναφέρομαιστην εξηντάχρονη, μεστομένηξανθούλα Barbie.Πόσα κορίτσια δεν … Συνεχίστε να διαβάζετε Μπάρμπι.
Ο Αύγουστος των ποιητών είναι νεκρός. Το στεντόρειο μεσημέριη Σίκινος, η Σέριφος, η Νιος, η Σαντορίνητο ερημοκλήσι τ' αλαργινότα χέρια που γγίζουν μέδουσες πάνω στο νερόοι θαλασσινές σπηλιέςτο καΐκι και τα πανιά της Παναγιάςο εύθυμος θεός των αμπελιώντ' ακρογιάλια σαν μεταξένιοι αχνοίο μπάτης από τα πεύκατο γλαυκό της θάλασσαςτο θαλασσί φως που αχνίζει. Αυτός ο … Συνεχίστε να διαβάζετε 1η Αυγούστου 2022.
Καμιά φορά, όταν βαριέμαι τρομεράπροσπαθώ να κάνω εικόνατη Μόνικα Μπελούτσιμε ένα φριχτό συνάχιαπό εκείνα που δεν αρκεί να σκουπίσειςτη μύτηπρέπει, μάλλον, να την κόψεις ήτον Οδυσσέα Ελύτημε τα βρακιά στους αστραγάλους στην τουαλέτα μετά από ταβέρνα(σίγουρα πήγαινε σε ταβέρνεςσίγουρα πήγαινε τουαλέτασίγουρα με τα βρακιά στους αστραγάλους)ή την έκφραση του Χόκινςπάνω στον οργασμό αλλά από ένααπελπισμένο … Συνεχίστε να διαβάζετε Πλήξη.
Είμαστε ένα μεγάλο λαϊκόένα σουξέ έγκαυμαμε γιαούρτι στο πανωσέντονοκαι το θυμάμαι καλάτο πρώτο λαϊκόπου ήταν ΚΤΕΛ από Κοκκινιάστα Βούρλαλάσπη και νάιλον ψάθα τα γεμιστά από τα χθεςκρύα σε τάπερ γουέρκι η κυρα- Νίνα με ένα χρυσόένα κανονικόκαι κανένα άλλο δόντινα τρώει με τα χέριακαι να γελάει που ξινίζαμετις φάτσες μαςκαι πατούσα μπανάνα μετάκαι καμένοι το … Συνεχίστε να διαβάζετε Του λαού.
Εγώ θα βρίσκω τις πέτρεςκι εσύ θα κάνεις τα ψαράκιατρία, πέντε, εφτάσαράνταθα πω σε όλους πως ήταν χίλιαχάθηκε θα πω η πέτραστα βάθη του ορίζοντατότε θα έρθειςμη λες βλακείες, θα μου πειςδεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να κάνει χίλια ψαράκιαναι, το ξέρω, θα σου πω, λες να μην το ξέρω; Λες να είμαι τυφλός; … Συνεχίστε να διαβάζετε Ο αδελφός μου.
Ω, αγαπητέ μου κύριε,ναι, εσείς, με το όμορφοκουστούμι και τη χρυσή καδέναστο ρολόι, έχετε ένα τόσοπεριποιημένο μουστάκι,να καθίσω εδώ; ναι, φυσικά καιμπορώ, είστε τολμηρόςαχ, αγαπητέ μου κύριε, θα το πωπρώτα στο δικό σας αφτί, στο δικό σαςαφού εσείς πρώτος αναλάβατεπριν χρόνια να με κάνετε μία σωστήκυρία και ένα τίμιο εισόδημανα εξασφαλίσω ανοίγοντας ταπόδια, γεμίζοντας το … Συνεχίστε να διαβάζετε Το μπουρδέλο που είσαι.
Κάθε φορά που μπαίνει ένα γαμημένο στο λιμάνι -κι ας είναι το λιμάνι στην άκρη του κόσμου- με παίρνουνε τ' απόνερα που διπλαρώνουν ντόκο και με ξεβράζουν μέχρι το Ρόδο το Αμάραντο και σκατζάρουν οι κάβοικαι πάνω στα πρυμναία ντούκια εσύστέλνεις πικρά φιλιά και τεζάρει ο πιλότοςκαι σε τραβάει, ρε γαμώτο,σε τραβάει στη μπούκακαι παίζει … Συνεχίστε να διαβάζετε Κανείς δεν πάει κόντρα στη λαμαρίνα.
Τα 1000mg Απουσίας ήταν μόνο η αρχή 