Σαν τα σεντόνια των άλλων ανθρώπων

κάποτε,βρέθηκα παιδί σχεδόν, δεκαεννιά σκάρτα,τελείως χαμένοστα χακίστο ματόχαντρο του δαίμοναγύρω μου θάλασσακομμένοι οι δρόμοι της επιστροφήςμε έβγαλε νύχταένας φίλοςούτε το όνομά του δεν θυμάμαι μεθύσαμε άσχημασε ένα ροκάδικοκι έπειτα στα κωλόμπαραχωρίς πολύ να μιλάμε δεν έβλεπα μπροστά μουπερπατούσαμε στα στενά σοκάκιατα κόκκινα φώτα στις χαμηλές πόρτεςκαρφώθηκαν μέσα στο κρανίο μουμε έσπρωξε σε ένα από τα … Συνεχίστε να διαβάζετε Σαν τα σεντόνια των άλλων ανθρώπων.

Θητεία

Ούτε στα 18 μουΟύτε το '98ΣΤ' Ε.Σ.Ο.για δεκαοχτώ μήνεςΟύτε101 Α.Σ.ΜΟύτε στην Κόρινθο, το Χαϊδάρι, τη Χίο,τα Γιαννιτσά, την ΚατερίνηΟύτε με πιστόλι σαρανταπεντάρι, Μ1, G3A4,Browning 0.50, Browning 0.30, ZUαντιαρματικό, MG3, χειροβομβίδες, οπλοβομβίδα Μ79, ΗΚ11Ούτε στο όρυγμα της Κορίνθου,στο πεδίο βολής του Κ.Ε.Β.Ο.Π.στις νυχτερινές του Λ.Υ.Β. της Δασκαλόπετραςστις βραχονησίδες της Λαγκάδαςστα υψώματα του Γρίπα και του Σκραστην … Συνεχίστε να διαβάζετε Θητεία.

Γρήγορη λίστα της μελαγχολίας των δυτικών

Έτσι στα γρήγοραόπως και με κάθε τι: των Χριστουγέννωντου Πάσχατου Τριωδίουη Μπλου Μάντεϊη Μπλάκ Φράιντεϊμετά τις Αλκυονίδεςτης κάθε Πανσελήνουτης Υπερπανσελήνου λίγο παραπάνωτου πρώτου καύσωνατων πρώτων βροχώντου Δεκαπενταύγουστουστο τέλος της άδειαςοι πρώτες μέρες της άδειαςστο τέλος του μισθούοι πρώτες πληρωμές του νέου μισθούπριν από τα ταξίδιαμετά από τα ταξίδιατης δίαιτας πριν την παραλίατης κραιπάλης μετά την … Συνεχίστε να διαβάζετε Γρήγορη λίστα της μελαγχολίας των δυτικών.

Балкани (ή τα παιδιά του Αίμου)

Ένα ζαλίκι φοβερόκουβαλάμε όλοισ' ετούτη τη γωνιά του κόσμουκι όλο ψίχουλα από το ίδιο καρβέλιμα είναι ντόμπρος κι ο καιρόςκι η σβάρνα έχει βλάχικη τσίπαάρα, να λέμε και ευχαριστώπου ένας γκρεμίζει σ' ετούτη τη γωνιάκράτημε την κόσα φτιάχνει νέα σύνοραπου άλλος σ' αυτή τη ρούγακλέβει τ' άλλου την ταυτότητακι ο τρίτος φτιάχνει χάρτηπου και τις … Συνεχίστε να διαβάζετε Балкани (ή τα παιδιά του Αίμου).

Τι είναι ο Αύγουστος;

Όταν Φλεβάρη μήναχιονίζει ξανά μετά τις Αλκυονίδεςκαι είναι τα πόδια της παγωμένακαι τα στριμώχνειπάνω από τα σφιγμένα μουγόνατακαι το πάπλωμα δεν έχειπάρει ακόμα θερμοκρασία σώματος-τριάντα εφτά και τέσσεραυπό οποιαδήποτε συνθήκηυπό σκιάμέσα στην κάθε νύχτα-και ξαπλώνω σε στάση εμβρύουκαι εκείνη κάνει το ίδιο ακριβώςκαι φέρνει τους γοφούς τηςπάνω στην κοιλιά μουκαι λέει "σφίξε με" ενώ τρέμεικαι … Συνεχίστε να διαβάζετε Τι είναι ο Αύγουστος;.

1η Αυγούστου 2022

Ο Αύγουστος των ποιητών είναι νεκρός. Το στεντόρειο μεσημέριη Σίκινος, η Σέριφος, η Νιος, η Σαντορίνητο ερημοκλήσι τ' αλαργινότα χέρια που γγίζουν μέδουσες πάνω στο νερόοι θαλασσινές σπηλιέςτο καΐκι και τα πανιά της Παναγιάςο εύθυμος θεός των αμπελιώντ' ακρογιάλια σαν μεταξένιοι αχνοίο μπάτης από τα πεύκατο γλαυκό της θάλασσαςτο θαλασσί φως που αχνίζει. Αυτός ο … Συνεχίστε να διαβάζετε 1η Αυγούστου 2022.

Πλήξη

Καμιά φορά, όταν βαριέμαι τρομεράπροσπαθώ να κάνω εικόνατη Μόνικα Μπελούτσιμε ένα φριχτό συνάχιαπό εκείνα που δεν αρκεί να σκουπίσειςτη μύτηπρέπει, μάλλον, να την κόψεις ήτον Οδυσσέα Ελύτημε τα βρακιά στους αστραγάλους στην τουαλέτα μετά από ταβέρνα(σίγουρα πήγαινε σε ταβέρνεςσίγουρα πήγαινε τουαλέτασίγουρα με τα βρακιά στους αστραγάλους)ή την έκφραση του Χόκινςπάνω στον οργασμό αλλά από ένααπελπισμένο … Συνεχίστε να διαβάζετε Πλήξη.

Του λαού

Είμαστε ένα μεγάλο λαϊκόένα σουξέ έγκαυμαμε γιαούρτι στο πανωσέντονοκαι το θυμάμαι καλάτο πρώτο λαϊκόπου ήταν ΚΤΕΛ από Κοκκινιάστα Βούρλαλάσπη και νάιλον ψάθα τα γεμιστά από τα χθεςκρύα σε τάπερ γουέρκι η κυρα- Νίνα με ένα χρυσόένα κανονικόκαι κανένα άλλο δόντινα τρώει με τα χέριακαι να γελάει που ξινίζαμετις φάτσες μαςκαι πατούσα μπανάνα μετάκαι καμένοι το … Συνεχίστε να διαβάζετε Του λαού.

Ο αδελφός μου

Εγώ θα βρίσκω τις πέτρεςκι εσύ θα κάνεις τα ψαράκιατρία, πέντε, εφτάσαράνταθα πω σε όλους πως ήταν χίλιαχάθηκε θα πω η πέτραστα βάθη του ορίζοντατότε θα έρθειςμη λες βλακείες, θα μου πειςδεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να κάνει χίλια ψαράκιαναι, το ξέρω, θα σου πω, λες να μην το ξέρω; Λες να είμαι τυφλός; … Συνεχίστε να διαβάζετε Ο αδελφός μου.

Το μπουρδέλο που είσαι

Ω, αγαπητέ μου κύριε,ναι, εσείς, με το όμορφοκουστούμι και τη χρυσή καδέναστο ρολόι, έχετε ένα τόσοπεριποιημένο μουστάκι,να καθίσω εδώ; ναι, φυσικά καιμπορώ, είστε τολμηρόςαχ, αγαπητέ μου κύριε, θα το πωπρώτα στο δικό σας αφτί, στο δικό σαςαφού εσείς πρώτος αναλάβατεπριν χρόνια να με κάνετε μία σωστήκυρία και ένα τίμιο εισόδημανα εξασφαλίσω ανοίγοντας ταπόδια, γεμίζοντας το … Συνεχίστε να διαβάζετε Το μπουρδέλο που είσαι.