Θεάματα

Όταν βρεθήκαμε τυχαία στη γιορτή μέσα σε φωτεινά θεάματα μιλούσες τρυφερά και για πολλή ώρα εγώ έλεγα "ναι" ή "μπορεί" και όταν έφυγες συνέχισα να κοιτάω τα θεάματα που περνούσαν από μπροστά μου σαν να μην είχε προκύψει στο ενδιάμεσο καμία απολύτως συντριβή και όλα έμοιαζαν, μέσα στα χρώματα και τα φώτα τους, οδυνηρά οικεία, … Συνεχίστε να διαβάζετε Θεάματα.

Λόγια κλίση μίας αδιανόητα παθητικής φωνής

Εξαρτώμαι από το αριστερό πλευρό σου αποτελούμαι από τις αναθυμιάσεις των πόρων σου διαιρούμαι στις συσπάσεις των νευρώνων σου ανακτώμαι στις κλειδώσεις της πλάτης σου συντηρούμαι στην καμάρα της μασχάλης σου διασπώμαι από τη ραφή των γοφών σου συντελούμαι από την ελιά του ώμου σου άρα τι κάνω όταν κάθε πρωί για να βγω στον … Συνεχίστε να διαβάζετε Λόγια κλίση μίας αδιανόητα παθητικής φωνής.

Λογοτεχνική ανάλυση

Όπως σε βλέπω να ξαπλώνεις γυμνή στο στενό κρεβάτι θέλω να γράψω στο δέρμα της ράχης σου τον τελειότερο στίχο του Καβάφη ώστε την ώρα του έρωτα πάνω στις τεταμένες σου αισθήσεις να μάθω πώς αναλύεται ακριβώς η αγαπημένη αίσθησις.

Λεπτές ερωτικές ισορροπίες

Έχουμε πάνω μας ένα βάρος ανείπωτο, μία επαναλαμβανόμενη καταδίκη γενετήσιας φύσης:Να επικρατήσουμε πάνω στο σώμα που τρέμει κάτω από το βάρος μας μέχρι συντριβής τουή να συντριβούμε στη θέση του και όλο αυτό νυχοπατώντας.Σε κάθε περίπτωση, αδύνατο να εξηγηθεί γιατί αυτός που πάντα χαμογελάει είναι ο ηττημένος.📸 Οριακή ισορροπία. Δράμα, 2012

Χάρα(γ)μα

Ι-Χαράζει μία στενή αμυχή.-Μία επιπόλαια λύση της συνέχειαςτης νύχτας.-Για ένα κομμάτι ουρανόδεν γίνονται όλα;-Για μία υποψία φως. ΙΙΚι όλοι εκείνοι οιφανοστάτεςπου φώτιζαν τα βήματά μαςμέσα στην πιοσκληρή ώρα της νύχταςτι θ' απογίνουντο πρωί, μου λες;

Έθιμα Πίστης

Εθιμικά τελείωςστολίζομαι τις Κυριακές.Εθιμικά τελείωςπροσέρχομαι στους τόπους λατρείας.Μετά γελάω.Τόποι λατρείας και ούτε μιαεικόνα σου.Εθιμικά τελείωςστολίζονται τις Κυριακές.Εθιμικά τελείωςπροσέρχονται στους τόπους λατρείας.Εθιμικά πιστοί.

Ιστορικά γεγονότα

Να 'χαμεμια πόλημια μικρήμια νεκρήμια ξεχασμένημια παραμεθόριαμια πόληπου να μην τη θέλει κανείςπου να μην την κατοικεί κανείςπου να είναι πέρα ως πέρα προδομένηστα δύο να την μοιράσουμεγια σένα και για μένα.Όχι πολλά,μα δύο παραγράφουςμπορεί να τις γεμίζαμεστα βιβλία Ιστορίαςτων εγγονών μαςπου να μιλούν για δύναμηχωρίς πολλές πολλέςημερομηνίεςκαι τραβηγμένους άθλους.Χωρίς σπουδαίες ανακαλύψεις.Χωρίς άδικα χαμένο αίμα.Μόνο … Συνεχίστε να διαβάζετε Ιστορικά γεγονότα.

Νεκρός που περπατάει

Όμως όλες εκείνες τις φορέςπου έχω ξαγρυπνίσειδεν ξέρω αν το έκανα για ναπαρηγορήσω τον δολοφόνοή για να βάλω τα καλά μου ρούχαμα η ετυμηγορία ήταν πάντα η ίδια:ένοχοςΚι ενώ εγώ γελούσαεκείνοι όριζαν ποινή θανάτουκαι πάντα ένας τουςτραβούσε με ζήλο τη σκανδάληοι αχρείοιγι' αυτό σου λέωμην ρωτάς ποτέ το πρωίαν κάποιος κοιμήθηκε καλάπαρά μονάχα αν μυρίζουνακόμα … Συνεχίστε να διαβάζετε Νεκρός που περπατάει.

Αιμοσταγείς αναγνώσεις

Γράφω με κάποιαμέτρια ανταπόκρισηγια χίλιους δύο λόγουςμα έχω παρατηρήσει πωςό,τι γράφω για τον έρωταπροκαλεί ενθουσιασμόστων γραμμάτων την αρέναθαρρείς και είναι η τελευταίααμφίβολη κίνησηκουρασμένου ταυρομάχου.Μα, τόση δίψα πιαγια αίμα;

Όταν μαγειρεύεις

Όταν μαγειρεύειςμπλεγμένογύρω από τα χέρια σουκοσμογονείς το χάοςδιασπείρεις ανέμελη το χάοςδοξάζεις το χάοςσκορπάς την ύληόχι όλο χάρηόπως θα περίμενε κανείςαλλά χαριτωμέναμπροστά στο στόματων πεινασμένων λύκων.Τρέχω εγώδουλικά να ικανοποιήσωτην τάξη στα σκεύηοι κατσαρόλες που λέρωσεςεδώτα δεκαοχτώ μαχαίριαεκείοι εφτά πετσέτεςδιπλωμένεςτο λάδιστο χαλίτο αλεύριστο ταβάνιη σάλτσαστο στήθος σουοι λεκέδεςστα πιάτα μαςτο χάοςτα σημάδια του χάουςτο μεγαλείο του χάους … Συνεχίστε να διαβάζετε Όταν μαγειρεύεις.