Είχα ένα κορίτσι κάποτε,-ω, ναι, σε είχα για κορίτσι γλυκιά μου Λίμπερτυ-στη Βερακρούς, στο Κανκούν το Φρέσνο ή τη Σανσετ Μπούλεβαρντ την έχασα, γαμώτοχρόνια μετά, ο Μονόχειρας Βίτομου είπε πως την πούλησε σε ένα ελληνικό νησίπου κάποτε οι παππούδες του είχαν στην κατοχή τουςκαι ότι έδειχνε χαρούμενηκάτω απ' τις χουρμαδιές όπως όταν ήταν ακόμα στηΒερακρούς, … Συνεχίστε να διαβάζετε Το κορίτσι από τη Βερακρούς.
Αλλά ας σταθούμε λίγο-εάν κάτι τέτοιο είναι πράγματι εφικτό-στοΚενό.Γύρω χορεύουν φρέσκα αστέριαμε νεογυλούς πλανήτες συνήθειες τρυφερότητακαι βία.Εκεί, λοιπόν,στοΚενόσε όσα σου διαφεύγουνανελλιπώςστο απόλυτο τίποταπες μου...δεν βλέπειςμία κατακόκκινηπυελική φλέβανα σβηροκοπά ζωή;
Δεν το ήξερα, βέβαια,πώς ήταν ψυχρό το κρύσταλλοούτε πως είχε ραγίσει, μόνο μίασταλιά πικρό φιλίπάνω στο παγωμένο σου δέρμακαι ένα άρωμα κανέλαςπου κάποτε σου 'χε αφήσειστα χείλη το στόμα μίαςγυναίκαςαυτό από ραγισμα θυμόμουνκι έπειτα το χώμαήρθε και έπεσεμε έναν ήχο ξερόΊσως να μύριζε βασιλικό η βροχήπου ήρθε μετάμα αμφιβάλλω•βελανιδιά μου μύριζεκαι λάκαόπως όταν πετούν στον … Συνεχίστε να διαβάζετε Άρωμα βελανιδιάς.
Εθεάθη επί του οδοστρώματος αιμόφυρτη.Βεβαιωθείς θάνατος νυκτός. Ώρα 6:52, τοπική.Σε άλλα μήκη εθεάθη ακόμα ολοζώντανη, μαύρη, με σώμα κρουστό και έναστρο.Καταζητείτε πλέον μίαν άλλην εκδοχή της. 📸 6:52| Δράμα, 29.08.22
Ποιος το 'χει για ημερολογιακό συμβάν;Ποιος κοίτα τη συννεφιά και καταριέται;Ποιος χωρίς ηλιοφάνεια δεν μπορείτον ήλιο ν' αντικρίσει;Ποιος σκυθρωπός βαδίζει με το πρώτο ψιλόβροχο;Ποιος παίρνει το θέρος για φαινόμενοκαιρικό;Αυτόν να βρούμε, να τον κεράσουμεκρασί.Αυτός περισσότερο έχει ανάγκη να μεθύσει.Κι ίσως στη άγια μέθη του να βρειτις ξεχασμένες polaroidτων παιδικών του φίλωνίσως να βρει τη συμβουλή … Συνεχίστε να διαβάζετε Αήττητο.
Με τα νύχια έσκαψαμε θεμελίωσα πάνω στααπομεινάρια του πρώτουμου σπιτιούμε έβαψα fresco σε νωπό ασβέστη άκουα μαρίν, λουλακί, κρεμεζίκι από κάτω τρύπες στουςτοίχους από σφαίρεςπου είχαν πια σκουριάσειμετά παράθυρα έβαλα μεγάλανα κοιτούν μέσα οι περαστικοίτις αναμμένες μου φωτιέςσκαλισμένα μάρμαραπερίτεχνες κολώνεςυφάσματα κομψά πόρτα έβαλα ψηλή, δίφυλληλουκέτα, αλυσίδες, μυστικούςσυνδιασμούς, αδιαπέραστηείσοδο. Κι όποιος θέλειας κοπιάσει. Κανείς δεν είπεπως … Συνεχίστε να διαβάζετε Τι όμορφα χαλάσματα!.
Μία μπύρα που ανοίγει στο απέναντι μπαλκόνι, ένα τζιτζίκι που ακόμα ελπίζει, μία άγρια κοριτσοπαρέα με ποδήλατα, ποπ κορν που σκάνε, τραπ και ανόητα πειράγματα των αγοριών, δύο έφηβοι με σκέιτ μπορντ, ένας μικρόσωμος σκύλος από δίπλα σηκώνει τον τόπο, ο άλλος, ένας θεόρατος αλήτης, κατουρά μία ρόδα και λαχανιάζει, στον ακάλυπτο δύο γάτες μαλώνουν, … Συνεχίστε να διαβάζετε Τρυφερή συμφωνία στη γειτονιά μετά το ψιλόβροχο | 21.08.22.
Τρεις φορές με σήκωσε εχθέςη μπόρα. Την πρώτη έτρεξα ναμαζέψω από το μπαλκόνι την μπουγάδα με τα μπανιερά μας,τα βιβλία από το τραπεζάκιτα γυαλιά σου, τις παντόφλεςτων παιδιών και ένα παιχνίδιπου είχαν απερίσκεπτα αφήσει.Την δεύτερη έπεσε κεραυνόςέτρεξα στο δωμάτιο των αγοριών να δω αν κοιμούνται ή αν τουςέκοψε τα όνειρα ο φόβος, τους βρήκα τον … Συνεχίστε να διαβάζετε Τρυφερό ψιλόβροχο μετά από τη μπόρα.
κάποτε,βρέθηκα παιδί σχεδόν, δεκαεννιά σκάρτα,τελείως χαμένοστα χακίστο ματόχαντρο του δαίμοναγύρω μου θάλασσακομμένοι οι δρόμοι της επιστροφήςμε έβγαλε νύχταένας φίλοςούτε το όνομά του δεν θυμάμαι μεθύσαμε άσχημασε ένα ροκάδικοκι έπειτα στα κωλόμπαραχωρίς πολύ να μιλάμε δεν έβλεπα μπροστά μουπερπατούσαμε στα στενά σοκάκιατα κόκκινα φώτα στις χαμηλές πόρτεςκαρφώθηκαν μέσα στο κρανίο μουμε έσπρωξε σε ένα από τα … Συνεχίστε να διαβάζετε Σαν τα σεντόνια των άλλων ανθρώπων.
Ούτε στα 18 μουΟύτε το '98ΣΤ' Ε.Σ.Ο.για δεκαοχτώ μήνεςΟύτε101 Α.Σ.ΜΟύτε στην Κόρινθο, το Χαϊδάρι, τη Χίο,τα Γιαννιτσά, την ΚατερίνηΟύτε με πιστόλι σαρανταπεντάρι, Μ1, G3A4,Browning 0.50, Browning 0.30, ZUαντιαρματικό, MG3, χειροβομβίδες, οπλοβομβίδα Μ79, ΗΚ11Ούτε στο όρυγμα της Κορίνθου,στο πεδίο βολής του Κ.Ε.Β.Ο.Π.στις νυχτερινές του Λ.Υ.Β. της Δασκαλόπετραςστις βραχονησίδες της Λαγκάδαςστα υψώματα του Γρίπα και του Σκραστην … Συνεχίστε να διαβάζετε Θητεία.
Τα 1000mg Απουσίας ήταν μόνο η αρχή 