Προσευχή

Είχε μία χροιά τελεσίδικη
το κόκκινο των χειλιών σου
κι ακόμα
μια υπόσχεση
δεμένη σε λευκή φτερούγα
που χανόταν
έβαλες στο χέρι μου το τόξο
ή τώρα ή ποτέ, είπες
με βύθισε η ώρα κάτω από την άμμο
στην αρχή μέχρι το γόνατο
έπειτα πέρα από την προσδοκία
τι να έκανα;
Έριξα μια στην τύχη
έπεσες μέσα στα χέρια μου
όμορφη, κατάστικτη αιχμή
γεμάτη φως, αλμύρα και αίμα
αίμα δανικό
αιμο οφειλόμενο
ζωντανή
σαν άγια μέθη
με την υπόσχεση μέσα στα δόντια
τι να έκανα;
Σε έκανα εικόνισμα
και τώρα λέω στα παιδιά μας
την ίδια πάντα προσευχή:
Ελπίς, παλμός, αλμύρα και αίμα
τετράς υπεραγία
και άφες ημίν τον έρωτα ημών
ότι τούτο εστί το αίμα μου
για όλα τα υπόλοιπα
ας μείνουμε ασυγχώρητοι
Αμήν.