Η καλύτερη πιθανότητα που έχουμε να σταθεί ένα παιδί ακίνητο μέσα στη μνήμη, είναι να το φέρουμε στην άκρη της θαλάσσης. Πρόσωπο δεν θα δούμε• απ’ το αμπέλι, το τζιτζίκι, το καράβι στ’ ανοιχτά, την παράξενη σιωπή και το φτερό του γλάρου θα μαντεύουμε το χαμόγελό του. Δεν είναι το καλοκαίρι.Είναι το παιδί μπροστά στη θάλασσα.
