Θα ‘ρθει φορά που θα μου ξεφύγεις
το ξέρω
μόνος θα σταθώ σε κάποια παραλία
θα ‘ρθει η στιγμή που πριν προλάβω
να εστιάσω πάνω σου
εσύ δεν θα είσαι
μέσα στο κάδρο,
ούτε σαν υποψία
θα ‘ρθει η ώρα που το βάρος σου
θα μεταφέρεις από πάνω μου
Θα ‘ρθει η μέρα που δεν θα κουβαλάω
τίποτα περιττό.
Εκείνη τη μέρα θα φτιάξω μόνος
ένα κάστρο στην άμμο
με μία τάφρο γύρω του
βαθιά πολύ
τόσο πολύ
που να με χωράει
ολόκληρο.
Όχι για κάποιον ιδιαίτερο λόγο.
Απλώς για παιχνίδι.
Απλώς.
Στ’ αστεία.
Τάφρος στο κάδρο
