Τα χρέη

Τα ‘χω όλα μετρημένα
το ασκέρι
δύο πουλιά
ένα χωράφι
ένα μοναχικό δέντρο
το μονοπάτι
το σκάμα
πόντο πόντο την ακτή
το κομμάτι θάλασσας
το σβέρκο μου σκυφτό
ψημένο από τον ήλιο
στολισμένο από τ’ αλάτι
το αίμα ζεστό
το βλέμμα άδειο
το χέρι άδειο
το στόμα κλειστό
το φως πολύ
το απομεσήμερο
εσένα κουρασμένη
πάνω μου
με άγρια μαλλιά
Λημνιό κρασί
και τον ίσκιο της μουριάς
αν μου ξεφεύγει κάτι
πες
γυρεύει τον λογαριασμό
ο Αύγουστος.