Τοξικοί αστερισμοί

Αυτό το κομμάτι ουρανού
πάνω από τις ταράτσες
τίνος είναι;
Γλίστρησε από κάποιου
ολόφωτου παιδιού
το χέρι;
Έπεσε από τους γοφούς καμιάς
ολάνθιστης γυναίκας;
Μήπως από ερωτευμένου ξέφυγε
τον τελευταίο αναστεναγμό;
Φτιάχτηκε ίσως από το δέρμα
λαμπρού ποιητή;
Μπα, αδύνατον.
Τέτοια αντίθεση πάνω
από τις γκρίζες πόλεις
κάνει μονάχα ο ουρανός
των ηττημένων.
Ψάξε που καταλήγει.
Κάπου εκεί θα είναι το πτώμα.
Μαζεψ’ το πριν σαπίσει
και μας πνίξει στ’ άστρα.