στη μητέρα μου
Τα βρεγμένα σου τσιμέντα
και πάνω τους το γυμνό μου πόδι
αυτό ήταν καλοκαίρι
και τώρα καμιά φορά
Ιούλη μήνα
με το λάστιχο στο χέρι
και φρέσκα πέλματα
να πληγώνουν τις ταράτσες
σπάνια
είναι περίπου
σαν να σε θυμάμαι.
Ακριβέστερα
σαν να σε γίνομαι.
Αλλά καλοκαίρι
δεν είναι.