Γονεϊκή ευθύνη

Ρίζες ο ένας
μια άγκυρα ο άλλος
έναν σταυρό ο τρίτος
κάτι μαχαίρια καλά μπιγμένα
όσοι ήταν πραγματικά
πίσω από τις πλάτες των θεών
μα όπως και να το κάνεις
κάθε παιδί ανθρώπου
με το που κοπούν σύρριζα
τα νεογιλά φτερά
κάτι φορτώνεται
και το ‘χει επάνω του για χρόνια
και το σέρνει
μέχρι να φτάσει η στιγμή να το ζυγίσει
και με το βάρος του
να εξαγοράσει μπροστά
στον πιο σκληρό καθρέφτη
μία συνείδηση όσο το δυνατό
ελαφρύτερη από το πατρογονικό βάρος.
Μόνος τρόπος να εξυψωθούμε.
Είπαμε.
Τα κόβουν πρώτα τα φτερά.