Ήταν, βέβαια, σκληρό
το πεζοδρόμιο
μα γονάτισε και έπειτα έκατσε
μαζεύοντας ό,τι
δικό του είχε περισσέψει
από τις λεκιασμένες πλάκες.
Οι περαστικοί που τον είδαν
έτσι σκορπισμένο
υπέθεσαν πως δεν άντεχε άλλο
και εκεινη την ώρα
λύγιζε
-όπως θα έκανε ο καθένας-
υπό το βάρος των δεινών του
μόνο που εκείνος
απλώς εκπαιδευόταν
-όπως θα έκανε ο καθένας-
στην ελπίδα.
Ο καθένας
