Ένα φωνήεν

 

Εκείνη την ανάσα που άφησες
στο στήθος μου
εκείνη με το σπασμένο φωνήεν
την πήρε ο βοριάς από το ανοιχτό παράθυρο
για πού δεν ξέρω να σου πω.
Ξέρω μονάχα πως
όπου την ακουμπήσει το μελτέμι
θα φυτρώσει μια πηγή
με δροσερό νερό.
Κανείς δεν θα πιστέψει
πως την έφτιαξε ο Αύγουστος.
Εκτός κι αν όπως σκύβει για να πιει
φτάσει στ’ αφτιά του
και το σπασμένο σου
φωνήεν.